نوشته‌هایی با طعم انقلاب اسلامی

گاه نوشته‌های رسانه‌ای رضا حیدری

   نوشته‌هایی با طعم انقلاب اسلامی

    گاه نوشته‌های رسانه‌ای رضا حیدری

بخت عشاق را بد بریده اند.چرا که از ازل تا به ابد،عاشقی را به صبوری پیوند زده اند،زمان محک خوبی است.سره از ناسره در کشاکش صبوری عشاق عیان می شود،اگر نه هر هوسی عشق می شد و به قداست می رسید

به کدامین گناه کشته شدید؟

شنبه, ۱۹ تیر ۱۳۹۵، ۰۱:۰۴ ق.ظ

این یاداشت برای «خبرنامه دانشجویان ایران» نگاشته شده است

12 تیر ماه سالروز به خون کشیده شدن روح بلند یک ملت است.

12 تیر ماه سال 1367(1988 میلادی) ، پرواز شماره 655 ایران ایر، با شکلیک مستقیم موشک ناو نظامی وینسنیس امریکا بر فراز آب های نیلگون خلیج فارس سرنگون شد و تمامی 290 مسافر آن منجمله 66 کودک و خردسال جان خود را از دست دادند.

جدای از اوج سقاوت و توحش امریکایی ها در این حادثه تروریستی و ضد انسانی، نحوه رفتار عملکرد سیاست مداران دو طرف قابل تامل است. از یک سو، ویلیام راجرز مدال شجاعت دریافت می کند و از سوی دیگر هیچ وقت ایران نتوانست احقاق حقوق حقه خود نماید و امریکایی ها را در این حادثه مسئول نشان دهد.

اما چند سال عقب تر از آن در سال 1362(1983) انفجاری در مرکز تجمع تنفگداران امریکایی در بیروت لبنان رخ می دهد و تنی چند از نظامیان آنها کشته می شوند. اما در این حادثه ایران از سوی دادگاه عالی امریکا مجرم شناخته می شود و حکم به مصادره 2 میلیارد دلار از دارایی ها ایران می دهد.

حمله نظامی طبس، ترورهای اول انقلاب، کمک به رژیم صدام و سازمان منافقین، تحریم های مالی، ترور دانشمندان هسته ای، غارت منابع مالی ایرن، ترور دانشمندان هسته ای کشور و...

وقتی به حادثه ترور دانشمندان هسته ای کشور، مسافران بی گناه پرواز 655،باید نسبت به حادثه گفت به کدامین گناه کشته شدید؟

هر از چندگاهی می شنویم و یا می بینیم که برخی دوستان ناآگاه و منورالفکران هر مسئله ای ریز و درشت اجتماعی را دست آویزی قرار می دهند برای رابطه ای با امریکا و این تعامل را رابطه ای جدید با جهانی نو می دانند. جدای از دلائل منطقی و نظرهای کارشناسی که می توان به آن وارد کرد، گاهی باید منطق را آمیخته با احساسات قلبی خود نمود، اجازه داد حس نیز مجالی یابد. گاهی باید از خود و از دیگران پرسید، آیا این ما هستیم که همیشه ببخشیم و برای شروع تازه یک رابطه، چشم بر روی تمام جنایت های یک دولت وحشی ببندیم؟

فراموش نکردیم که آقای طالبی نماینده دائم ایران در سازمان ملل تنها به این دلیل ویزای حضور در خاک امریکا پیدا نکرد که در تسخیر لانه جاسوسی حضور داشت و یا نداشت. اگر این ترورها و جنایت ها را ملت و دولت ما انجام داده بود رفتار مقامات سیاسی امریکا چگونه بود؟ غیرت، واژه گم شده این روزهای ماست!

وقت این ترورها و جنایت ها کجا بودند همان سازمان های به اصطلاح حقوق بشری که اگر روزی جمهوری اسلامی به دلیل جرم مرتکب شده مجرم داد فغان سر می دهد. البته نباید فراموش کرد که بان کی مون همان کسی است که با اندک تهدید مالی حکام مرتجع عربی، عربستان را از فهرست جنایتکاران جنگی یمن خارج کرد.

این ملت ماست که همیشه باید فراموش کند، چشم ات را ببند بر روی تمام جنایت ها و رنج ها، چشم ات را ببند بر روی تمام تحقیر ها و غرور ها لگد مال شده ات، چشم ات را ببند ای وطنم.

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۵/۰۴/۱۹
رضا حیدری

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی